اثر تزریق داخل هیپوکمپی استرادیول بر حافظه فضایی در رت های نر طی بیماری مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ms) نوعی بیماری دمیلینه کننده سیستم اعصاب مرکزی است که در زنان 2 تا 3 برابر شایع تر از مردان است. پیشنهاد شده این بیماری توسط هورمون­های جنسی متاثر می­گردد. بیش از نیمی از بیماران ms نقایص شناختی شامل اختلالات حافظه و یادگیری دارند. استروژن نیز بر روی بسیاری از فرآیند­های مغزی از جمله حافظه و یادگیری اثر دارد. با توجه به درگیری هورمون استروژن بر فرآیند حافظه و یادگیری، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات حفاظت عصبی استروژن طی بیماری مولتیپل اسکلروزیس می­باشد.  مواد و روش ها: 28 سر رت نر پس از کانول­گذاری در ناحیه ca1 هیپوکمپ به طور تصادفی به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد (روغن کنجد، μl/rat 1)، گروه ms (اتیدیوم بروماید01/0%، μl/rat 3)، گروه ms + استرادیول (اتیدیوم بروماید + استرادیول بنزوات، μl 1/μg 2). ایجاد مدل ms با تزریق داخل هیپوکمپی اتیدیوم بروماید صورت گرفت و استرادیول بنزوات به صورت پیش تیمار و به مدت 5 روز تزریق گردید. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی tukey صورت گرفت.  نتایج: تزریق اتیدیوم بروماید سبب کاهش حافظه فضایی گردید (05/0p<). پیش تیمار استرادیول بنزوات با دوز 2 میکروگرم به طور معنی­داری حافظه فضایی را طی بیماری ms بهبود بخشید (05/0p<).  نتیجه گیری: به نظر می­رسد استرادیول بنزوات به دلیل اثرات حفاظت کننده عصبی، حافظه فضایی کاهش یافته طی بیماری ms را بهبود می­بخشد.